wydrzeć się
wyswobodzić się z trudem, przy użyciu siły
Pewnie łeb Protazemu rozbiłby na ćwierci; Szczęściem, schylił się Woźny i wydarł się śmierci (V). Tadeusz, wydarłszy się z objęcia przemocą: "Jak to? - rzekł - czyś z rozumu obrana?” (VIII) Rwą skiby, robią otwor wichrowi trzeciemu, Który wydarł się z roli jak słup czarnoziemu (X)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Aktywność fizyczna skierowana na objekty zewnętrzne